Encyklopedia staropolska/Błona
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia staropolska (tom I) |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
Błona, tak zwano w dawnej polszczyźnie szyby w oknach, co pochodziło stąd, że pierwotnie używano do okien błon pęcherzowych, lub papierów tłuszczem napuszczonych. Poźniej weszły w użycie szybki kształtu krążkowego i sześciokątne w ołów oprawne, długo jeszcze nazywane błonami. M. Rej w „Zwierzyńcu“ pisze:
Gdy uźrzysz światło tą błoną,
Myśl, skąd ma moc przyrodzoną.
Haur w XVII wieku radzi: „Szklarz na okna nowe błony albo kwatery jak ma stanowić“. Gostomski zaleca także, aby w „izbach błony, piece dobrze opatrzyć“. W kazaniu polskiem z połowy XVI wieku słyszymy: „Szklana błona będzie, a wszakoż słoneczna jasność przez nię tak przechodzi, że się okno namniej nie naruszy, a przedsię w domu dosyć jasności bywa“. (wydał Erzepki, Poznań 1899).
