Encyklopedia staropolska/Pawęż, pawęża
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia staropolska (tom III) |
| Indeks stron | |
Pawęż, pawęża, z włosk. pavese, po łacinie parma, tarcza u dawnej piechoty, bywała drewniana skórą powleczona. Tarczę krótką u jazdy zwano paiż. W pisarzach dawnych czytamy: „Za Władysława IV drabikowie nasi pawęże miewali, które spiąwszy, bywali bezpieczni za niemi jak za murem“. „Rycerstwo pawężami i tarczami osłoniwszy się — pisze Kromer — do szturmu idzie“. Pawężnikami zwano żołnierzy pieszych, niosących pawęże i rzemieślników, którzy je wyrabiali.
