Encyklopedja Kościelna/Abbo Floriacensis
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Abbo Floriacensis (święty), Abbon de Fleury, uczony benedyktyn z X. w., jedna z najznakomitszych osobistości swojego czasu, mąż niepospolitéj nauki, wielkiej świętobliwości, żarliwy obrońca praw Kościoła i surowy przestrzegacz czystości zakonnego życia, ur. w Orleanie. Nauki pobierał najprzód w klasztorze florjaceńskim, potém w akademjach: paryskiej, reimskiej i orleańskiej; poczém miał sobie powierzoną szkołę klasztorną we Floriacum. Sławą jego nauki pociągnięty Oswald, biskup z Wigorn, ok. r. 960, powołał go do swojej djecezji, dla urządzenia szkoły w Ramsey. Zabawiwszy tam około dwóch lat, wrócił do Floriacum, gdzie wybrany został opatem, ok. r. 970. Jadąc do Rzymu r. 1004, w drodze przez Gaskonję zabity został, d. 13 Listopada. Pamiątka jego w tymże dniu się obchodzi. Niektórzy dawniejsi pisarze mylnie go nazywają Albonem. Żywot jego opisał współczesny Aimoin (ob.), jego uczeń (Vita s. Abbonis abbatis Floriac. ap. Joan de Bosco, Biblioth. Floriac., Lugduni 1605). Specjalną bjografję poświęcił mu J. B. Pardiac (Histoire de St. Abbon de Fleury. Paris. Lecoffie. 1872. 80 str. 1004). Z dzieł jego mamy: 1) krótką kompilację z Anastazego Bibljotekarza: De vitis Romanor. Pontificum epitome (ed. Joannes Busaeus, Mogunt. 1602). 2) Vita S. Edmundi Anglor. regis et martyr. (ap. Surium, De vitis SS. 20 Novembr.; ap. Batteley, Antiquitates S. Edmundi. Append. str. 119). 3) Collectio, seu epitome Canonum (ap. Mabillon, Analecta t. II). 4) kilkanaście listów, z których 14. treści chronolog wydane zostały osobno (Epistolae Abb. Flor. Paris. 1687), a inne po różnych zbiorowych pismach są rozrzucone. Razem wszystkie dzieła wydał Migne (Patrol, lat. curs. t 139). Ob. Cave, Scriptor. eccles. historia litter., Basil. 1745. t. II. s. 104. Fabricii, Biblioth. lat. med. t. I. a. Abbo. Oudin, in Bellarmini de scriptorib. Eccles. Supplement. Paris. 1686. X. W. K.
