Encyklopedja Kościelna/Adalbert
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Adalbert, arcbp. bremeński, syn palatyna saskiego, spokrewniony z domem cesarskim, wybrany przez Henryka III ces. 1043 r. na arcbp. bremeńskie i hamburskie. Obdarzony niepospolitemi zdolnościami, wywierał wielki wpływ na cesarza; wyznaczony na legata papieskiego, zamyślał o wytworzeniu dla siebie jakiegoś świetnego stanowiska w Kościele, jakiegoś patrjarchatu północnego. Gdy Hanno koloński został r. 1062 opiekunem młodego Henryka IV, dla utwierdzenia się w tém opiekuństwie zaprosił do współki Adalberta; ale gdy Hanno 1064 r. do Rzymu się udał, Adalbert zupełnie opanował młodego księcia, pozwalając mu na wszystko i schlebiając jego zachceniom i 15 roku życia ogłosił go w Worms za pełnoletniego, aby w jego imieniu tém bezpieczniej panować. W kilka lat jednak książęta niemieccy wymogli na Henryku, że swego ulubieńca oddalił. Nowe jego ambitne plany przecięła śmierć, 17 Mar. 1072, w Goslarze.
