Encyklopedja Kościelna/Aleksander VII
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Aleksander VII, poprzednio Fabio Chigi, jako legat papieża Innocentego X, czuwał nad przebiegiem pokojowych układów westfalskich, a po jego śmierci (8 Kw. 1655) wybrany został Papieżem. Uczony ten Papież, z początku nader surowe prowadził życie, obok łóżka pomieścił trumnę, a krewnym swoim do Rzymu przybywać zakazał. W późniejscych jednak latach zasmakował w okazałości, popierał sztuki piękne i forytował krewnych. Za jego pontyfikatu, królowa Krystyna Szwedzka, córka Gustawa Adolfa, za poprzedniego już Papieża nawrócona potajemnie, uroczyste złożyła wyznanie wiary. Aleksander wysłał na jej spotkanie do Insbruku sławnego bibljotekarza Łukasza Holstenjusza, także konwertyta, który jej wiadomości religijne uzupełnił. Z Innsbruku, gdzie zrobiła publiczne wyznanie wiary, jechała dalej jakby w tryumfie do Rzymu, podejmowana tam trzymiesięcznym festynem. — Od Francji doświadczał A. wiele goryczy. Nietylko dalej ciągnęły się spory jansenistowskie, ale młody król Ludwik XIV, podbudzony przez Mazzariniego, nie pomijał sposobności dokuczenia Papieżowi. Dla tego też, na posła swego do Rzymu wysłał księcia Crequi, wielkiego brutala. Niebawem orszak księcia zawiódł burdę z korsykańską gwardją papieską: korsykanie odpierajac napastników, dali ognia; wówczas Ludwik XIV, przygotowaniami wojennemi i zajęciem Avignonu, wymógł na Papieżu upokarzające zadosyćuczynienie. Krewni Papieża musieli złożyć królowi i posłowi pewnego rodzaju przeproszenie, a na placu gwardji korsykańskiej wzniesiona została kolumna, z napisem: „Korsykanie niezdolni są służyć kiedykolwiek Stolicy Apostolskiej.“ Ludwik pozwolił później na zniesienie kolumny, ale gwardja korsykańska nie była przywróconą. Zkądinąd też, a mianowicie z Portugalji i Wenecji, wiele przykrości miał Papież; wzmagać się już wówczas począł ów kierunek anty-kościelny, który doprowadził nareszcie do fatalnéj katastrofy na końcu XVIII w. A. umarł 22 Maja 1667.
