Encyklopedja Kościelna/Altman
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Altman, bp passawski, zaliczany pomiędzy świętych, jeden z tych mężów apostolskich, którzy Grzegorzowi VII torowali drogę reformy. Urodził się w Westfalji ok. 1010 r., wychowany prawdopodobnie w katedralnej szkole paderborneńskiej, używającej od czasów św. biskupa Meinwerka († 1036) wielkiego rozgłosu. Nauki ukończył w Paryżu, poczém przez wiele lat przewodniczył szkole w Paderborn, gdzie go poznał Henryk III, cesarz, który mu dał probostwo w Akwizgranie i kapelaństwo na swoim dworze. R. 1064 udał się do Ziemi Świętej, i zanim powrócił, cesarzowa Agnieszka wyrobiła mu biskupstwo passawskie. W Węgrzech spotkało go poselstwo z djecezji, ofiarując mu pierścień i pastorał, a św. Gebhard salzburgski, przyjaciel z czasów paryzkich, konsekrował go na biskupa. W walce, jaką Grzegorz VII pko zepsuciu i nadużyciom rozpoczął, żywy brał udział, reformował i nowe stawiał klasztory, karał niepoprawnych i zebrał swoje duchowieństwo na sobór, celem zakommunikowania mu papieskich postanowień, tyczących czystości życia. Opozycja, choć ukrywana, bardzo jednak była groźna. W walce Papieża z cesarzem, stanął stanowczo po stronie Papieża. On tylko i Gebhard byli jedynymi biskupami Niemiec południowych, którzy się nie stawili na sejmie wormskim (24 Stycz. 1076), gdzie traktowano o złożeniu Papieża. Ogłosił publicznie exkommunikę na Henryka IV i jako legat papieski zasiadał na sejmie w Ulm r. 1076, gdzie rozbierano sprawę cesarską. R. 1077 Henryk IV wygnał go z djecezji, a niezadowoleni z biskupa księża, o haniebne oskarżali go rzeczy. Po tułactwie w Saksonji, a potém w Rzymie, r. 1081, przy dodanej sobie pomocy orężnej przez Liupolta austrjackiego, odzyskał swoją stolicę, tém łatwiej, że Henryk za Alpy się udał. Zdaje się, że nie był już niepokojony na swojém biskupstwie do śmierci, która nastąpiła 8 Sierpnia 1090 r. Najlepiej o Altamanie napisał ks. Jodok Stülz, w Denkschriften d. k. Akad. Hist. philos. Klasse. 1853 t. IV. cz. 1. (Holzwarth).
