Encyklopedja Kościelna/Ambroży Kameduła
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Ambroży Kameduła, Traversari, ur. w Portico pod Florencją, ok. r. 1386, w 14 r. życia (1400) wstąpił do kamedułów, r. 1431 został jeneralnym zakonu opatem; przez ścisłą wizytę starał się swój zakon polepszyć; od Eugenjusza IV Pap., r. 1435 posłany był jako legat na sob. bazylejski, gdzie silnie obstawał za prawami Papieża, podobnie jak później we Florencji i Ferrarze, dokąd sobor był przeniesiony. Jego biegłość w języku greckim, pozwoliła mu wziąść czynny udział w traktowaniu z grekami o połączenie; jemu też poruczono napisanie formuły zgody. Z wielkim żalem Eugenjusza IV, Ambroży um. 1439. Wielu autorów greckich, tak kościelnych jak świeckich, tłumaczył na łacinę, a mianowicie księgi przypisywane św. Djoniz. Areop. de coelesti hierarchia, życie św. Chryzostoma przez Palladjusza, św. Jana Klimaka, różne mowy św. Efrema, Diogenesa Laercjusza i t. d. Prócz tego pisał kronikę Monte Cassino, historję swego czasu, żywoty kilku świętych, wiele mów i traktat De sacramento admirabili Corporis Christi. (Haas).