Encyklopedja Kościelna/Andronik
|następny=Encyklopedja Kościelna/Andrzej Apostoł}} |strona indeksu=Encyklopedia kościelna (tom I) |inne= |wikipedia= }}
| <<< Dane tekstu | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
Andronik, rządził Antjochją wtedy, gdy Antjoch Epifanes był w Cylicji, celem uśmierzenia buntu w Tarsie i w Mallus. Menelaus arcykapłan, złupiwszy świątynię, skłonił bogatemi podarkami Andronika, do zabicia wielkiego kapłana Onjasza III, który, po swém zdegradowaniu, mieszkał na wygnaniu w Antjochji. Za to, po powrocie Antjocha z Azji Mniejszej, Andronik skazany został na śmierć haniebną (II Mach. 4, 30. sq.). Józef, pisząc o Onjaszu i Menelausie, nic nie wspomina o tym fakcie (De Bello Jud., XII, 5, 1).
