Encyklopedja Kościelna/Apostołowie
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Apostołowie (w starożytnej sztuce chrześcjańskiej). Z wyjątkiem św. Piotra, który od najdawniejszych czasów przedstawiany był z kluczami, dopiero około IV w. poczęto dawać każdemu Apostołowi wyróżniające go oznaki. Do owego czasu wspólnym, a jedynym ich na obrazach atrybutem był zwój papieru, trzymany w ręce lewej. Prawdopodobnie najdawniejsze ich przedstawienia były symboliczne, głównemi zaś temi symbolami są: 1) dwanaście owieczek, odpowiednio do słów Zbawiciela: ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos (Łuk. 10, 3); zazwyczaj dodawany jest na obrazach i trzynasty baranek, na górze z czterema rzekami, przedstawiający Zbawiciela; 2) gołębie, ponieważ J. Chr. im zalecił: estote simplices sicut columbae (Mt. 10, 16); 3) palmy, ponieważ górują oni po nad wszystkimi w Kościele; 4) na jednym z kamieni grobowych w katakumbach, przedstawieni są przez dwanaście A, w pośrodku których znajdują się litery α i ω, oznaczające Zbawiciela. Martigny, Dict. d. ant. chret.