Encyklopedja Kościelna/Araratow Aleksander
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Araratow Aleksander, ksiądz obrządku ormjańskiego, z kraju zakaukazkiego. R. 1857 w mcu Paźdz. przybył on z Achałcyku, z dziewięciu klerykami ormjańskimi do Tyraspola, którzy tu otrzymali święcenia kapłańskie, z rąk miejscowego biskupa łacińskiego księdza Kahna. Z tego powodu pisma publiczne zamieściły wówczas kilka wiadomości o księdzu Araratowie, które tu powtarzamy. — Między swymi ziomkami dał się poznać ksiądz A. dziełami, wydanemi wierszem i prozą, w Paryżu i Wenecji. Oprócz ormjańskiego, posiadał on języki: rossyjski, turecki, perski, gruzyjski i tatarski. Ze składek wystawił najpiękniejszy na całym Kaukazie kościół, kosztujący z górą 30,000 rs. (200,000 złp.), co nie łatwą było rzeczą zebrać między ludnością katolicką, małoliczną i ubogą. Zbierał on składki, gdzie mógł, nawet między mahometanami. Prócz tego, założył u siebie szkółkę, w której uczyło się około 80 chłopców, katolików i mahometanów. On to, po wyświęceniu się na kapłana w Petersburgu, przez ks. Dmochowskiego, metropolitę, wyprosił sobie od tego pozwolenie noszenia sukni księży świeckich łaciń. obrz., i swoim przykładem zachęcił swych współbraci do jej noszenia. Ksiądz Kahn nadał mu godność kanonika hon. tyraspolskiego. X. W. K.
