Encyklopedja Kościelna/Arnold z Lubeki
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Arnold (Arnoldus Lubecensis), ok. r. 1170 żyjący w Lubece, kustosz, czyli skarbnik kapituły tamecznej, później (r. 1177) prawdopodobnie opat klasztoru benedyktyn. tamże, † ok. r. 1213. Helmolda (ob.) Kronikę kontynuował (Chronica Slavorum). Dedykował ją Filipowi, biskupowi raciborskiemu (od r. 1204). Stanowi ona źródło do dziejów Słowiańszczyzny nadbałtyckiej i nadelbańskiej, z lat 1171—1209. Opowiada panowanie Henryka VI, Filipa i Ottona IV ces. niem.; dotyka też wypraw krzyżowych do Ziemi św. i Inflant. Kronikarz z niego rzetelny, a jeżeli mylnie opowiada (co ma miejsce względem krajów dalszych), to tylko z braku dokładnych wiadomości. Po większej części pisał z dokumentów lub opowiadań naocznych świadków. Pierwszy raz w całości wydał tę Kronikę H. Bangert (Lubecae 1659); na nowo J. M. Lappenberg (ap. Pertz, Mon. Germ. Scr. t. XXI, i to samo w osobnym tomiku, w Scriptores rer. germanicar. in usum scholar. ed. Pertz, Hannov. 1868). Na jęz. niemiec. przełożył J. C. M. Laurent (Berlin 1853), w Geschichtschreib. d. deutsch. Vorzeit, rok 13, t. 3. X. W. K.