Encyklopedja Kościelna/Assessor

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Encyklopedja Kościelna (tom I)
Redaktor	Michał Nowodworski
Data wyd.	1873
Druk	Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron

›››

[448] Assessor. Urzędnicy duchowni, zasiadający przy boku sędziego, dla pomagania mu w sądzeniu i udzielania rady, zowią się w prawie kanoniczném assessorami, assessor (od assidere), albo radcami, consiliarii. Prawo ogólne nie daje im żadnej jurysdykcji, a za radą, jaką sędziemu udzielają, iść nie jest on obowiązany. Jednakże może im być pewna władza udzielona: może np. biskup zastrzedz swemu wikarjuszowi jeneralnemu pewien rodzaj spraw, w którym będzie obowiązany trzymać się rady assessorów. Do sędziego należy wybrać sobie assessorów, jeżeli przełożony lub zwyczaj inaczej nie rozporządził; wybranymi zaś mogą być i ludzie świeccy, byleby im jurysdykcji duchownej nie nadawano. Stronie wolno jest wyłączyć (recusare) na prawnych zasadach assessora, tak jak i sędziego, od rozpoznawania i sądzenia swej sprawy. Do assessora należy czuwać nad wyśledzeniem prawdy i ostrzegać sędziego, co w tym celu zarządzić należy; pilnować też powinien, aby wyroki i inne akta, przez sędziego publikowane, były zgodne z prawem, któremu jeśli co przeciwnego dostrzeże, ogłoszenie wstrzymać i sędziego objaśnić powinien. X. A. S.