Encyklopedja Kościelna/Błocki Mikołaj
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Błocki Mikołaj, ksiądz, h. Leliwa. Ur. 27 Lutego 1785 r. we wsi dziedzicznej Chorzele, parafji zambrowskiej. Nauki pobierał u benedyktynów w Pułtusku, a następnie i seminarjum przeszedł w Pułtusku u księży świeckich. D. 6 Stycz. 1810 r. został wyświęcony na kapłana: przez trzy lata był wikarjuszem w Andrzejewie, r. 1813 dostał probostwo w Zarębach, a w 1817 przeniesiony do Wyszonk. W 1826 powołany na regensa nowo erygowanego seminarjum w Sejnach, gdzie go też r. 1829 biskup Manugiewicz kanonikiem katedralnym mianował. Podczas rozruchów rewolucyjnych, rozpuściwszy seminarjum, sam się wyniósł do Wyszonk. Roku 1834 znów powołany na surogata konsystorza w Łomży, w 1836 przeniósł się na probostwo w Nowogrodzie. Biskup Straszyński r. 1839 podniósł go do godności prałata archidjakona, a w 1844 wysłany na asessora przy kom. spraw wewn. i duch. Gdyby go był Straszyński przed innemi przedstawił na sufragana, byłaby ks. Mikołaja wcześnie spotkała mitra, ale że dopiero 26 Kwiet. 1847 r. po innych daremnych więc ze Straszyńskiego śmiercią wszystko spełzło na niczém. Kapituła obrała ks. Błockiego swoim wikarjuszem i administratorem djecezji, którą zarządzał aż do dnia śmierci 28 Lut. 1851 r. Na kilkanaście dni przed tém, bo 17 Lutego, prekonizowany był ks. Błocki w Rzymie biskupem włocławskim czyli kaliskim, a pół roku pierwej, bo w Maju 1850 r., ozdobiony orderem św. Anny kl. 2. Krom tych godności, Opatrzność obdarzyła hojnie umysł ks. Mikołaja: łatwość pojęcia rzeczy, pracowitość i nieugięta stałość charakteru, czyniły go sprawiedliwym i pożytecznym, choć nie raz gwałtownym. W życiu swojém ściśle się trzymał drogi prawdy, za co go nie jedna przykrość spotkała: on jednak co działał, działał to zawsze z pewną determinacją, z którą i zamknął powieki. Pochowany w Sejnach, na cmentarzu grzebalnym, gdzie do dziś bez żadnego nagrobka spoczywa. Krótki życiorys dał J. Bartoszewicz w większej Encyklopedji Orgelbr. 3, 800; a w aktach sejneńskich jest wiele świadectw jego zdolności, prawości i zasług należycie cenionych. X. S. J.
