Encyklopedja Kościelna/Barnes
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Barnes, albo Barns Robert, kapelan Henryka VIII, ukończył roku 1514 teologję w Kembrydż (Cambridge), ze stopniem doktora, ale przez czytanie dzieł luterskich popadł w herezję i głosił ją z ambony. Henryk VIII, naówczas jeszcze przeciwnik luteranizmu, kazał go uwięzić i trzymać, dopókiby nie wyrzekł się swoich błędów. Gdy wolność odzyskał, głosił na nowo reformę, uciekł r. 1530 do Wittenbergi, gdzie przyjęty przez Lutra z otwartemi rękami, złożył luterskie wyznanie wiary. Kiedy następnie Henryk VIII poróżnił się z Papieżem, Barnes powrócił do Anglji, został mianowany kapelanem nadwornym r. 1535 i wysłany do stanów protestanckich w Niemczech, w celu nakłonienia ich do aljansu z Anglikami, ale bezskutecznie. Był jednak w łaskach u Henryka VIII, dopóki tenże zmierziwszy sobie swój związek z Anną z Kliwji, którego Barnes był pośrednikiem, nie znienawidził swojej mniemanej małżonki i tego, który był pośrednikiem owego związku. Wkrótce też Henryk znalazł pretekst do oskarżenia swego kapelana o błędną naukę, w kwestji o usprawiedliwieniu. Parlament, ze znanym serwilizmem, skazał go na karę ognia r. 1540, bez żadnego uprzedniego procesu i nieszczęsny kapelan został spalony 30 Lipca t. r. Z jego prac teologicznych, najbardziej znane dzieło nosi tytuł: Vitae Romanorum Pontificum, quos Papas vocamus (wyd. 1536 z przedmową Lutra w Wittenb., często przedrukowywane), o którém jednak nawet uczeni protestanci mówią, że napisane namiętnie i stronniczo. Obejmuje ono dzieje Papieży od św. Piotra do Aleksandra III. (Haas). X. M-i.
