Encyklopedja Kościelna/Basseville Mikołaj

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom II)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1873
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Basseville Mikołaj Jan Hugo, ubogi przybył do Paryża 1775 r., trudnił się nauczycielstwem; gdy wybuchła rewolucja, chciał z niej korzystać dla polepszenia swoich interesów; odznaczał się więc gwałtownemi artykułami, pomieszczanemi w ówczesnych dziennikach demagogicznych. Za te zasługi otrzymał urząd wysłańca rzeczypospolitej do Rzymu. Na stanowisku tém usiłował demoralizować Rzymian, szczepić w nich ducha niewiary i pogardy dla Stolicy Apostolskiej. Ale rzecz ta wtenczas była jeszcze niebezpieczną dla propagatorów. Orgje, jakie Basseville wyprawiał z podejrzanemi kobietami, i mowy jego, jakie ztamtąd rozchodziły się pomiędzy ludem, oburzały przeciwko niemu umysły mieszkańców. Zatém poszło, że posła poczęto na ulicy obrzucać zniewagami, a gdy ten przed pospólstwem uciekł do domu, tłum podążył za nim, wysadził drzwi, a jeden z obecnych, cyrulik, brzytwą brzuch mu rozpłatał, tak, że Basseville umarł w 34 godziny. Papież Pius VI dowiedziawszy się o tumulcie około domu posła, wydał natychmiast rozkaz wysłania tam wojska, ale zaledwie już udało się przed roznamiętnionym tłumem ocalić żonę posła i dzieci, które Papież pod szczególną swoją wziął opiekę. Nieprzyjaciele Stolicy Apostolskiej puszczali wówczas w obieg pogłoskę, jakoby cała ta sprawa pochodziła z pobudki Papieża. Nędzna ta potwarz powtórzona była w pamflecie Curbieres'a p. t. Mort de Basseville ou la Conspiration de Pie VI devoilée. Salvi wydał w Medjolanie 1798 roku poemat, którego Basseville jest bohaterem. Sławny Monti przedstawił tego człowieka w właściwém jego świetle, w swoich Basseviliana, Medjolan 1790, przetłumaczone na francuzki 1817 r. Paryż. B. jest autorem kilku lichych dzieł historycznych. Cf. Feller, Biogr. universelle.N.