Encyklopedja Kościelna/Bejram
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Bejram, wyraz turecki, oznacza święto. Bejramem nazywają się dwa doroczne święta, w czasie których wyznawcy Mahometa powstrzymują się od wszelkiej pracy i oddają się odpoczynkowi i radości. Pierwsze święto bejramu przypada na pierwszy dzień miesiąca Szewwal, odpowiadającego naszemu Październikowi; wtedy kończy się post, zachowywany przez poprzedzający miesiąc Ramadan, zkąd poszła jego nazwa Id-al-fitr, t. j. święto zakończenia postu. Drugi bejram następuje w 70 dni po pierwszym, w miesiącu Dzul-Hidża, i zowie się Id-al-korban, świętem ofiary, gdyż wtedy składają się prawem przepisane ofiary. Pierwszy bejram trwa trzy dni, drugi cztery, ztąd pierwszy zowie się małym, drugi wielkim. Uroczystość religijna ma miejsce tylko w pierwszym dniu: zasadza się na tém, że modlitwa, codziennie pięć razy odmawiana, w święta bejramu odmawia się po raz szósty w meczecie, po zachodzie słońca, poczém następuje kotba, wspólna modlitwa za kalifa lub sułtana (Ohsson, Tableau gen. de l'empire Ottoman, tom II p. 214). Pozostałe dni bejramu są poświęcone odpoczynkowi. Ofiarę stanowi baran lub wielbłąd, którego muzułmanin zabija zaraz po ostatniej modlitwie, a z niego część dla siebie zatrzymuje, najmniej zaś trzecią część rozdaje biednym. Bejramy tém się różnią od piątków, które odpowiadają u muzułmanów niedzieli chrześcjańskiej, że w te ostatnie dni kotba odmawia się przed modlitwą południową i wtedy tylko nakazane jest powstrzymanie się od pracy. Ponieważ bejramy są świętami ruchomemi, mogą więc przypadać na rozmaite dni roku; jeżeli więc przypadają na piątek, wówczas odbywa w meczetach podwójne nabożeństwo, każde we właściwym czasie; że zaś rok mahometański jest rokiem księżycowym i liczy 354 dni, bejram więc w okresie 33 lat w każdej porze roku wypada. (Wetzer). J. N.
