Encyklopedja Kościelna/Benedykt VI
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Benedykt VI, rzymianin, został wybrany na Papieża, w obecności posłów cesarskich, pod koniec 972 r., po śmierci Jana XIII († 5 lub 6 Wrześ. 972 r.). Potwierdził on niektóre przywileje kościołów metropolitalnych Salzburga i Trewiru (Mansi t. XIX p. 30—45). Gdy po śmierci cesarza Ottona I († 6 Maja 963), jego syn Otton II był bardzo zajęty w Niemczech, Włosi, a szczególniej Rzymianie chcieli, korzystając z okoliczności, zrzucić jarzmo cesarskie. Konsul rzymski Krescenjusz, syn głośnej Teodory, w porozumieniu z ambitnym kardynałem Franko, synem rzymianina Ferrucci, pochwycił Papieża, zamknął w zamku św. Anioła, gdzie został zamorzony głodem (Lip. 974), lub, co prawdopodobniejsza, uduszony (Watlerich, Vitae Rom. Pont. t. I p. 686), z rozkazu Frankona, który kazał siebie wybrać na Papieża, pod imieniem Bonifacego VII, lecz w kilka miesięcy zmuszony był uciekać przed hrabią z Tuskulum, uwożąc z sobą do Konstantynopola skarby, zabrane z bazyliki watykańskiej. Na jego miejsce, stronnictwo hrabiego Tusculum wyniosło na papieztwo Donusa II, który zaledwie kilka miesięcy panował, bo na początku 974 r., już znajdujemy na Stolicy Apostolskiej Benedykta VII. — Według mniemania Giesebrechta (Jahrbücher des teutsch. Reichs unter Otto II, Berlin 1840 p. 141), nie było wcale Papieża Donusa, a po Benedykcie VI w Paźdz. 974 r. nastąpił Benedykt VII.
