Encyklopedja Kościelna/Bianchini

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom II)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1873
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Bianchini v. Blanchini 1. Franciszek, archeolog i astronom, ur. w Weronie 1662 r., uczył się najprzód u jezuitów, potém w uniwersytecie padewskim. Aleksander VIII, Papież, obdarował go beneficjami i mianował sekretarzem komisji, wyznaczonej do dokonania poprawy kalendarza. Nakreślił południk na kościele Najświętszej Marji Anielskiej i urządził kompas. Zamierzał wyznaczyć południk przez Włochy, tak jak to we Francji zrobił Cassini, ale śmierć (1729 r.) przeszkodziła tej pracy. Grób jego znajduje się w katedrze św. Zenona w Weronie. Pomiędzy innemi pismami ogłosił: Storia universale provata, co' i monumenti (Rzym, 1694), i chodził około wydania dzieła Anastazego: De Vitis Rom. Pontificum, czego dokonał jego synowiec Józef Bianchini. — 2. Jan z Ferrary, ksiądz, ułożył z Peurbachem tablice astronomiczne, wydane w Bazylei (1553 r.). — 3. Józef, oratorjanin, ur. w Weronie 9 Wrześ. 1704 r., autor i wydawca wielu dzieł teologiczno-krytycznych. Głównie badał teksty starożytnej Itali; z badań tych powstały dwa główne jego dzieła: 1) Evangeliarium quadruplex latinae versionis antiquae seu veteris italicae, nunc primum in lucem editum ex codicibus manuscriptis aureis, argenteis, purpureis aliisque plusquam millenariae antiquitatis, Romae 1749, 2 vol. in fol.; 2) Vindiciae Canonicarum scripturarum Vulgatae lat. editionis seu vetera sacrorum bibliorum fragmenta etc., Romae 1740, 1 vol. in fol. Data śmierci niewiadoma.W. F.