Encyklopedja Kościelna/Bielański Piotr
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Bielański Piotr, ks., biskupem lwowskim unickim został mianowany 24 Stycz. 1780 r., przez cesarzowę austr. Marję Teresę. Bazyljanie, dostarczający zazwyczaj ze swego grona pasterzy na wszystkie katedry, niechęci wyniesieniu na godność biskupią księdza świeckiego, wpłynęli swemi zabiegami w Rzymie na opóźnienie konsekracji ks. Bielańskiego i objęcia władzy pasterskiej (23 Wrześ. 1781). Jako biskup lwowski, kamieniecki i halicki miał on jurysdykcję i nad Podolem, należącém wówczas do Polski. W Kamieńcu zbudował pałac przy cerkwi św. Jana. Wierni złożyli mu wtedy 100,000 złp. na utrzymanie trzech kapłanów przy tym kościele. Król, za zgodą stanów skonfederowanych, tęż sumę z procentem po 5% pozwolił umieścić na dobrach ziemskich i wieczyście zapisać (Konstyt. 28 Lipca 1790 r.). Po Rylle, który um. 1794 r., B. był nadto administratorem przemyskim. Gorliwy ten biskup um. 1797 r. Na początku swego biskupstwa wydał dziełko, p. t. Obowiązki parochów i rozporządzenia, Lwów 1781 roku. Roku 1790 in fol. wyszedł jego List okólny, zalecający duchowieństwu djecezji kamienieckiej pilne nauczanie. R. 1795 wydał we Lwowie in 4-o List pastoralny do duchowieństwa i ludu djecezji lwowskiej i przemyskiej (z tekstem ruskim). Cf. J. Bartoszewicz w Encykl. Org. większej III 507.