Encyklopedja Kościelna/Boehmer Justus Henning

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Encyklopedja Kościelna (tom II)
Redaktor	Michał Nowodworski
Data wyd.	1873
Druk	Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron

›››

[418] Boehmer Justus Henning, ur. 29 Stycz. 1674 r. w Hanowerze, gdzie ojciec jego był prawnikiem; sam równie prawa się uczył w Jenie, został adwokatem w mieście rodzinném, ale wymowa sądowa nie przypadła mu do smaku; kształcił się jeszcze w Halli. R. 1693 został licencjatem, a później professorem prawa. Pozyskawszy względy Fryderyka Wilhelma, miał sobie poleconém czuwać nad stanem uniwersytetu. Przywiązanie do króla nie pozwalało mu przyjąć zyskowniejszych miejsc, został w Halli aż do śmierci, 29 Sierpnia 1749 r. Napisał wiele dzieł, odznaczających się znajomością historycznych źródeł i trzeźwością poglądów. W prawie kanoniczném był stronnikiem systemu terrytorjalnego, którego nauczycielami byli wprzód: Reinkingk i Thomasius. Traktuje on o tém głównie w dziełach: Dissert. de jur. episcopal. princip. evangelicorum, Halae 1712, i w drugiém Jus eccles. protestan. l. 1 tit. XXVIII i XXX, jak równie w Prolog. de systemate univers. jur. can. W zastosowaniu swego systemu zapędził się tak daleko, że panującym, obok praw monarszych, nie wahał się przyznawać: 1) jus disponendi circa ritus, ordines et alia adiaphora; 2) jus modum docendi convenientiorem praescribere; 3) jus moderandi censuras conventionales; 4) jus decidendi controversias theologicas, tam circa dogmata quam circa ritus, i 5) jus convocandi synodos easque approbandi. Cf. Introductio ad jus publ. univers. P. spec. lib. II c. 5 § 21. Główniejsze jego dzieła kanoniczne są: Jus parochiale, Halae 1701, ed. VI tamże 1760; Jus eccl. protestantium, Halae 1714; Instit. juris canon. tamże 1738; Corpus juris can. in duos tomos divisum, Halae Magd. 1747, in 4-o. Napisał wiele rozpraw, które syn jego Ludwik Jerzy zebrał i ogłosił. Wydał także dzieła Piotra de Marca, 1708, i Fleure’go Instit. jur. eccl. 1724—1730.  (Hartnagel). W. F.