Encyklopedja Kościelna/Botero Jan
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Botero Jan, ur. r. 1540 w Bena, w Piemoncie, nazywany ztąd Benesius, sekretarz św. Karola Boromeusza. Po śmierci tego świętego, z polecenia kongregacji Propagandy, przedsięwziął podróż, w celu zbadania religijnego stanu w państwach chrześcjańskich W roku 1599 został nauczycielem księcia sabaudzkiego, otrzymał opactwo św. Michała de la Chiusa w Piemoncie; um. w Turynie 1617 r. Pierwszy wystąpił przeciwko zasadom Machiavela, w książce Della ragione di stato i dowodził, że nigdy nie należy odstępować od praw moralnych i poświęcać je dla interesu, tém bardziej, że wszystko, co jest niemoralném, staje się szkodliwém. Należy do pierwszych statystyków: napisał traktat o sile różnych państw w Europie: Relazioni universali, Vicenza 1595. Obie te prace napisane po włosku, później były tłumaczone na różne języki i wyszły pod różnemi tytułami (na pol. p. t. Relatiae powszechne, albo nowiny pospolite rozłożone na 5 części, Krak. 1613, 4-o, inne wyd. ob. Bandtkie, Hist. drukarń. I 190...). Inne pisma, jak naprzykład Vita dei principi christiani, są mniej znane. (Wetzer). W. F.