Encyklopedja Kościelna/Brat
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Brat (w życiu zakonném). Braćmi nazywają się zakonnicy żebrzącego zakonu, jak dominikanie, franciszkanie, augustjanie, karmelici, serwici, trynitarze, minimi, hieronimici bł. Piotra pizańskiego, bracia miłosierdzia. Zakonnicy zakonów nie żebrzących nazywają się ojcami (ob.), panami (ob. Domnus), kanonikami (ob.). Rozróżnienia te wyrobiły się z czasem i nie zawsze ściśle były przestrzegane. Pierwiastkowo każdy zakonnik nazywał się bratem. Włosi, skracając wyraz frate, przed imieniem zakonnika mówią fra. Kardynałowie i biskupi, należący do zakonów, których członkowie nazywają się braćmi, podpisują się frater lub fr. — Braćmi nazywają się jeszcze w klasztorach bracia laicy (fratres conversi), którzy złożyli śluby zakonne, lecz nie otrzymali święceń, i którzy spełniają służbę w klasztorze i kościele. Cf. Moroni, Dizionario, t. 27 p. 228.
