Encyklopedja Kościelna/Bruno Clericus magdeburgensis
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Bruno, zwany Clericus magdeburgensis, pochodził z Saksonji, był najprzód przy arcybiskupie magdeburgskim Wernerze (Werinherus, v. Wezel v. Vezilo, od r. 1063), a gdy ten zginął r. 1078, Brunona przyjął do siebie inny Werner, bp merseburgski (1063—1093). O wypadkach (z lat 1056—1082), na które sam patrzył, lub o których powiedzieli mu oba Wernerowie, biorący znaczny w nich udział, Bruno napisał p. t. De bello saxonico liber (oprócz dawniejszych wydań, jest u Pertz'a, Monum. Germ. Scr. t. V, zkąd osobno odbite: Hannoverae 1843, w Scriptores rer. german. in usum scholar.). Opowiadanie swoje Bruno popiera często dokumentami. Dzieło jego ważnym jest pomnikiem do historji Henryka IV i przedstawia straszliwy obraz okrucieństw i rozpasania tego monarchy. Cf. Smolka, De Brunonis Bello saxonico, Wratislav. 1856.
