Encyklopedja Kościelna/Cabassut Jan
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Cabassut (Cabassucius) Jan, ur. r. 1604 lub 1605 w Aix, był najprzód adwokatem, lecz pragnąc oddać się nauce, wstąpił 1626 r. do zgromadzenia oratorjanów. Bez pomocy nauczyciela wyuczył się języka hebrajskiego, chaldejskiego, syryjskiego, greckiego dawnego i nowego. Szczególnie jednak studiował prawo kanoniczne. Arcybiskup z Aix kardynał Grimaldi wziął go do swego boku, gdzie był dla swojej nauki wyrocznią, nietylko swojej prowincji, ale i sąsiednich. Um. 25 Wrz. 1685. Pobożny, skromny, pracowity i zupełnie bezinteresowny, nie przyjął dawanego mu kanonikatu, znaczny swój majątek dziedziczny oddał krewnym, a dochód z prac swoich obracał na ubogich. W dziełach swoich chciał trzymać środek między rygoryzmem a laksyzmem, przechylając się nieco ku temu ostatniemu. Zostawił: 1) Notitia conciliorum (ob. Sobory; literatura). 2) Juris canonici theoria et praxis, Lyon 1675 in 4-o. 3) Traktat o lichwie, Aix in 12-0. 4) Horae subcesivae. Są tu rozebrane niektóre kwestje moralne i kanoniczne. Niewiadomo; czy to dzieło było drukowane. N.