Encyklopedja Kościelna/Canaye Filip de Fresne de
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Canaye Filip de Fresne de (łac. Canaius a Fraxinis), syn sławnego w XVII w. adwokata paryzkiego Jakóba. Filip, równie jak jego ojciec, był kalwinistą; w 15 r. życia musiał uchodzić z Francji, z powodu ówczesnych zamieszek religijnych; podróżował po Niemczech, Włoszech i Turcji. Powróciwszy do Francji, sprawował różne urzędy, na których umiał sobie zjednać szacunek wszystkich stronnictw. Podczas kollokwium w Fontainebleau (1601 r.) C., wraz z Casaubon’em, obrany został sędzią dysputy, jaką Du Perron (ob.) odbywał z Du Plessis-Mornay, predykantem kalwińskim. Widząc porażkę Du Plessis’a, Canaye zachwiał się w swych przekonaniach, a w r. nast. mianowany posłem francuzkim do Wenecji, złożył tamże wyznanie katolickiej wiary w ręce Possevina. C. pośredniczył także w sporach między Klemensem VIII a rzplitą Wenecką i zdołał je nawet szczęśliwie, lubo na krótki tylko czas, usunąć, † 17 Lut. 1710 r. Listy i pamiętniki Canaye’a zebrał Robert Regnault, zak. minimów, i wydał razem z jego bjografją (Paris 1635—1636, 3 v. f.). Ob. Räss, Die Convertiten, IV 532. X. W. K.
