Encyklopedja Kościelna/Cedar

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Encyklopedja Kościelna (tom III)
Redaktor	Michał Nowodworski
Data wyd.	1874
Druk	Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
	Indeks stron

›››

Cedar, hebr. Kedar, pierworodny syn Izmaela, syna Abrahamowego (Gen. 25, 13. I Par. 1, 29), od którego pochodzą Cedareni, lud arabski (cf. Jer. 49, 28. Ezech. 27, 21. Isai. 21, 16), mieszkający w pobliżu Judei (Judith 1, 8. cf. Psal. 119, 5); lecz jako lud koczujący (Isai. 42, 11) nie mieli stałych siedlisk. Ś. Hieronim (Onomasticon) mieści ich w pustyni Saracenów, co zgadza się po części z Plinjuszem (Hist. nat. V 12), bo według Plinjusza, Cedraei byli sąsiadami Nabatejczyków (cf. Isai. 60, 7). Stefan byzantyński (Lexic. gram. geogr. a. Κεδρανίται) mieści ich w Arabji szczęśliwej, a Teodoret (Comment. ad Ps. 121) w okolicach Babilonu. Cedareni prowadzili handel trzodami swemi (Isai. 60, 7. Ezech. 27, 21) i byli dobrymi łucznikami (Isai. 21, 17. cf. Psal. 119, 4. 5). W Cant. 1, 4. wysławiany jest czarny kolor namiotów cedareńskich, które musiały być wyrabiane z szerści kóz czarnych. X. W. K.