Encyklopedja Kościelna/Celestyn I
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Celestyn I. (św. 3 Kw.), był djakonem w Rzymie, kiedy go obrano Papieżem 10 Wrz. 422 r., po śmierci Bonifacego I. Zaraz na początku papieztwa swego musiał walczyć z Eulaljuszem (ob.), który jeszcze za Bonifacego siał niezgodę w Kościele; nadto, wznowił się za niego spór, prowadzony jeszcze za Zozyma, poprzednika Bonifacego, z biskupami afrykańskimi, o apelację do Rzymu. Biskupi afrykańscy utrzymywali, że tego rodzaju apelacje ścieśniają ich władzę i za złe mieli Celestynowi, że przywrócił do jedności Kościoła Apiarjusza, bpa z Sicca, przez nich ekskomunikowanego. C. starał się ten spór załatwić jak najłagodniej. R. 430 zwołał do Rzymu sobór, na którym potępiono herezję nestorjańską i złożono z godności biskupiej Nestorjusza (ob.). Wysłał dwóch legatów na sobór efezki i przedstawione sobie jego uchwały zatwierdził. Załatwił spory, tyczące się nauki św. Augustyna o łasce; pisał do biskupów Narbonny i Wienny, w przedmiocie błędnego (dosłownego) tłumaczenia słów Pisma św. „przepaszcie biodra wasze“, z powodu którego kapłani ubierali się w długie płaszcze, przewiązywane pasem. Gorliwie i mądrze rządził Kościołem, gorąco popierał szerzenie wiary świętej i w tym celu wyprawił Palladjusza do Anglji i Irlandji. Po dziewięciu blisko latach papieztwa, umarł 26 Lipca lub 1 Sierp. 432 r. Przypisują temu Papieżowi wprowadzenie Introitu do Mszy św. W zbiorach soborów i listów papiezkich znajduje się 14 listów Celestyna. Chrystjan Lupus, a za nim Balusius, wydali jego Commonitorium breve episcopis et presbyteris ad concilium epliesimim euntibus. Ob. Henschenii Commentar. de Coel. I, ap. Bolland. Acta ss. 6 April. X. W. M.
