Encyklopedja Kościelna/Cepari Wirgiljusz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Cepari Wirgiljusz, włoch, jezuita, ur. 1564 r. w Panicale, blizko jeziora Perugia; wykładał język hebr. w kolegjum rzym., teologję na uniw. w Padwie i Parmie, kazywał po główniejszych miastach włoskich, zarządzał kolegjami we Florencji i Rzymie, † w Rzymie 1631 r. Będąc prokuratorem o kanonizację śś. Ignacego Loj., Franciszka Borg., Magdaleny de Pazzis, bł. Aloizego Gonz., Stanisława Kost., wwiel. Józefa Anchiety, Rodulfa Aquavivy i kard. Bellarmina, ułożył Directorium canonizationis sanctorum w 10 księgach; powołuje się na to dzieło Benedykt XIV (De servor. Dei beatif. l. 2 c. 2 et 40) i pewną mu powagę przyznaje. Będąc jeszcze studentem teologji w Rzymie, począł pisać żywot swego kolegi Aloizego Gonzagi (ap. Bolland. 21 Jun.), wydany pierwszy raz w Rzymie 1606 r. (Vita del B. Luigi Gonzaga), na pol. przełożył ks. Szymon Wysocki (Żywot bł. Aloizego albo Ludwika Gonzagi Soc. J., Kraków 1609, 8-o str. 511); znacznie potém przerobiony r. 1630 (wyd. w Piacenza t. r.). Najlepsze wydanie przez O. Boero (Della vita di San Luigi G., Roma 1862), który miał pod ręką egzemplarz z r. 1630, opatrzony dopiskami autora. Boero dodał jeszcze uwagi z dzieła Andrzeja Budrioli, † po r. 1756 (Delle grazie di S. Luigi G. approvate per miracolese, Padova 1756), pisma ś. Aloizego i inne dokumenty. C. pisał jeszcze żywoty: ś. Stanisława Kostki, przechowany podobno tylko w przekładzie francuzkim (Vie de S. Stanislas K. trad de l’ital. par M. Calpin, expenitencier du Pape, nouv. ed. Paris 1816); Jana Berchmanns, jezuity, flamandczyka (Roma 1627 wyd. Boero, ibid. 1865); Franciszka Borgii (Roma 1624); ś. Franciszki rzymianki (Roma 1641 4-o, także po łac. ap. Bolland. Acta SS. 9 Mart.); ś. Marji Magdaleny de Pazzis (Roma 1669 4-o, po łac. ap. Bolland. op. c. 25 Mai). Ks. Prau (P***), wikarjusz jeneralny z Evreux, przełożył z Bollandystów na franc. Cepari’ego dwa ostatnie żywoty (Vie de Ste Française Romaine... avec son Traité de l’Enfer, Clermont-Ferrand 1841; 2 v. Vie de St. Marie Magd. de Pazzi, ib. 1846 2 v., 1854, 1860, 1861, 1862). Cf. Bolland. 21 Jun. i 25 Maii.
