Encyklopedja Kościelna/Cunibert święty
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Cunibert (ze staroniem. śmiały, wspaniały), święty (12 List. al. 5 Wrz.), bp koloński. Nieliczne o nim posiadamy wiadomości; najdawniejsza biografja (pomieszczona w zbiorze legend Suriusa ad 12 Nov.) sięga X w. Według niej, C. miał się urodzić nad Mozellą, w biskupstwie trewirskiém, z ojca Krallo i matki Reginy, a wychowanie odebrał na dworze Dagoberta I, króla Austrazji. Ostatni ten szczegół jest zupełnie fałszywy, gdyż Dagobert wstąpił na tron 622, a 623 C. był już biskupem. Za pewne wszakże podać można, że C. był djakonem w Trewirze i 25 Wrz. 623 został konsekrowany na bpa Kolonji. W dwa lata później spotykamy go na synodzie w Reims (625), a od 628 zostaje doradcą Dagoberta I. Podczas kiedy Dagobert przebywał w Neustrji, C. razem z Pepinera z Landen roztropnie i energicznie zarządzał Austrazją, a następnie kierował wychowaniem syna Dagoberta, Zygberta III. Po śmierci Zygberta (656) C. powrócił do djecezji, z której wszakże znowu na dwór Childeryka II powołany został. Um. 12 List. 663; jego zwłoki pochowane w kościele św. Klemensa pod Kolonją. (Hefele). J. N.
