Encyklopedja Kościelna/Elgot Jan
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom IV) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
Elgot Jan, uczony profesor akademji krak. w pierwszej połowie XV w., decretorum doctor, kanonik, potém scholastyk krakowski, nazwisko miał od wsi Elgoty pod Częstochową; był z rodu Wieniawitów. R. 1431 prowadził dysputę z husytami na zamku krakowskim; był posłem od Zbigniewa Oleśnickiego i kapituły krakow. na sobór bazylejski, tamże bronił Władysława Jagiełłę od zarzutu sprzyjania busytom, i sprawy polskiej pko krzyżakom. Był w łaskach u Feliksa V, Papieża. Podczas rozdwojenia Kościoła za Eugenjusza IV, bronił wyższości soboru nad Papieża, za co go prześladował legat Marcina V Jan Baptysta. Z Długoszem (ob.) odbywał podróż do Ziemi św. (Wiszniewski, Hist. lit. pol. V 24; cf. IV 80, 112). Traktaty teologiczne, mowy i listy E’a, pozostające dotąd w ręko-piśmie, wylicza Wiszniewski (op. c. V 54). E. † 24 Sierp. 1452 r. (Starowolski, Monum. Sarm. s. 36; Kalendarz krak. ap. Łętowski, Katal. IV 90, w dodat.).