Encyklopedja Kościelna/Ettal
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Ettal, Etal, w Bawarji, kiedyś klasztor z obrazom cudami słynącym, miejsce pielgrzymek, blisko wioski Ammergau, sławnej z swoich przedstawień Męki Pańskiej. Cesarz Ludwik bawarski, w skutek uczynionego ślubu, za szczęśliwy powrót po jednej z swych rzymskich wypraw, założył tu 1330 klasztor benedyktyński, z osobliwą wszakże regułą, bo podług niej zgromadzenie składać się miało z zakonników i z rycerzy żonatych. Podług pierwotnego planu, kościół stanowić miała rotunda z 12 kaplicami. Cesarz widocznie w tej fundacji miał na myśli legendę Graala (ob.). Gdy cesarz umarł (1347), budowa kościoła jeszcze się nie skończyła; nie spełniło się też życzenie jego, aby tam był pochowany; klasztor przez własnych jego synów został złupiony i z majętności odarty. Kościół ukończony 1370 r., uszkodzony bardzo został przez żołnierzy księcia Maurycego saskiego (1552), odnowiony 1671. R. 1803 klasztor zniesiony. Cf. Babenstuber, Historia Ettalensis, Münch. 1694; H. Holand, Kaiser Ludwig u. s. Stift zu Ettal. Ein Beitrag zur Kunst-u. Sagengesch. des Mittelalters, ib. 1860.