Encyklopedja Kościelna/Farlati Daniel
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Farlati Daniel, ur. 1690 r. we Frioul, do jezuitów wstąpił w Bolonji r. 1707. R. 1722 przez zwierzchność zakonną dodany został do pomocy o. Filipowi Riceputi i z nim przez 20 lat zbierał materjały do historji kościelnej Illirji. Zebrali około 300 vol. samych rękopismów. Tymczasem Riceputi umarł (1742); na F. więc spadł ciężar uporządkowania i użycia zebranych materjałów. Z nich on wydał Illyryci sacri tomus I—IV (Venet. 1751—1769). F. † 25 Kwiet. 1773 r. Następne tomy: V—VIII (Venet. 1775—1819) wydał o. Jakób Coleti (ob.). Dzieło to jest najważniejszśm źródłem do historji kościelnej krajów, wchodzących w skład dawnego Illyryku (ob.). Drugie dzieło Farlati’ego (Artis criticae inscitia antiquitatis, Venet. 1777) przeciw fałszywej krytyce nowożytnej, wydał także J. Coleti. De Backer, Bibliotk.