Encyklopedja Kościelna/Faure Jan Chrzciciel Le
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Faure. 1. Jan Chrzciciel Le, ur. 25 Paźdz. 1702 r. w Rzymie, do jezuitów wstąpił 1728 r. i prawie ciągle pozostawał w Rzymie; uczony teolog i filozof, poważany przez Papieży. Po zniesieniu jezuitów osadzony był w zamku ś. Anioła, żeby nie pisał za zakonem. Wypuszczony ztamtąd, udał się do Viterbo, gdzie † 25 Kwiet. 1779 r. Do ważniejszych pism jego należą: Commentarium in bullam Pauli III „Licet ab initio“ datam a. 1542 (1750, dowodzi, że Paweł III słusznie oddał inkwizycję w ręce księży świeckich); Apparatus brevis ad theologiam et jus canonicum, (Romae 1751, Venet. 1753; część w Petavii, Dogm. ed. Zaccaria, t. I s. 26..); Dissertatio polemica adversus Richeristas de ecclesiastica et politico potestate, deque investituris juste proscriptis per S. Gregor. VII (Rom. 1752; ap. Zaccaria, Thesaur. theolog. t. XII); Dissert. polemica: 1. De systemate quietistarum; 2. De G. Leibnitii harmonia praestabilita; 3. De regula honestatis per Chr. Wolfium asserta (Rom. 1753; ap. Zaccaria t. IV s. 270); Dissertatio polem, de jure regaliae et primarum precum (Rom. b. r.). Wydał także: Martini Becani Theologia dogmatica sive Manuale controversarium (Colon. 1750), gdzie dodał rozprawę o nowszych błędach. F. pisał bezimiennie. Inne jego pisma ob. De Backer, Biblioth.