Encyklopedja Kościelna/Fessler Ignacy Aureljusz
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Fessler Ignacy Aureljusz, ur. 18 Maja 1754 w Czurendorf (podług innych w Presburgu), r. 1773 został kapucynem, r. 1781 dla ukończenia studjów wysłany do Wiednia, oskarżał potajemnie przed Józefem II, cesarzem, kapucynów, o surowe obchodzenie się ze zdrożnymi zakonnikami, co było powodem zniesienia w całej monarchji wszystkich karceresów zakonnych. Za pismo swoje Was ist der Kaiser, 1782, przed sąd arcybpa Migazzi stawiony, niebawem mianowany został professorem języków wschodnich we Lwowie, a zarazem, na żądanie swoje, z zakonu uwolniony. Gdy jednak, z powodu tragedji Sidney, pociągnięty został do policyjnej odpowiedzialności, uciekł do Wrocławia i został guwernerem u księcia Schönaich-Carolath. Po krótkim pobycie w Berlinie, przeszedł 1791 na protestantyzm, ożenił się, wkrótce jednak żonę opuścił i żył w Berlinie z robót literackich, zajmując się przedewszystkiém popieraniem massonerji. Przy protekcji massonów otrzymał urząd konsulenta dla nowo przyłączonych katolickich prowincji polskich; porzucił massonów, ożenił się drugi raz; po bitwie pod Jeną stracił urząd i żył w biedzie, dopóki 1809 r. nie otrzymał w Petersburgu katedry języków wschodnich i filozofji. Ale prelekcje jego tak oczywiście były przejęte ateizmem, że dano mu dymissję z professorstwa; został jednak korrespondentem przy komissji prawodawczej, następnie inspektorem w Wołsku, 1820 r. superintendentem i prezesem konsystorza gmin ewangelickich w Saratowie, 1838 jeneralnym superintendentem i radcą kościelnym luterańskim w Petersburgu i tam um. 15 Grud. 1839. Pomiędzy innemi napisał: Schriften über Freimaurerei, Berl. 1801—7, 3 t.; Versuch einer Gesch. der spanischen Nation, ib. 1810, 2 t.; Gesch. der Ungarn, Lpz. 1812—25, 10 cz.; Christliche Reden, Riga 1822; Rückblicke auf meine 70-jährige Pilgercshaft (opis własnego życia) Bresl. 1824, 2 wyd. 1851; Resultate meines Denkens u. Erfahrens, als Anhang su den Rückblicken, ib. 1826. Cf. J . Ginzel, Der Apostat Dr Fessler u. sein Verhältniss zu kathol. Kirche, ap. Wiedemann, Oesterreich. Vierteljahresschr., Wien 1867 s. 181.