Encyklopedja Kościelna/Filastrjusz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Filastrjusz (Philastrius, v. Philaster, miłośnik gwiazd; według in. od filiaster, pasierb), św. (18 Lip.), ur. w Italji, czy też w Hiszpanji, gorliwy obrońca wiary nicejskiej pko arjanom; jako misjonarz obiegał państwo Rzymskie, nawracając pogan, żydów i arjanów; szczególniej znaczną liczbę arjanów nawrócił w Rzymie. Auxencjusz (ob.) wielką pałał ku niemu nienawiścią; raz go nawet zbić kazał. F. został bpem w Brescia (Brixia) ok. 379 r.; żył w przyjaźni z św. Ambrożym, u tego nawet poznał go św. Augustyn (Lib. de haeres. init.). R. 381 znajdował się F. na synodzie akwilejskim. Um. ok. r. 387. Za przykładem św. Epifanjusza, napisał historję herezyj swego czasu: Liber de haeresibus (ed. J. Sichardus, Basileae 1528 i późn.; ed. J. A. Fabricius, cum notis, Hambur. 1721; cum supplemento, notis J. A. Fabricii et suis ed. P. Galeardus, w S. Gaudentii Opera Patavii 1738 , Aug. Vind. 1757; w Biblioth. PP.; ap. Migne, Patrol. lat. t. 12; ap. Oehler, Corpus haereseolog., Berol. 1856 t. I). Do 80 herezji, opisanych przez św. Epifanjusza, F. dodał jeszcze 76; lecz w tej liczbie pomieścił wiele takich, które rzeczywiście nie są herezjami. F’wi także przypisują dawny przekład łaciński listu św. Barnaby (ob.), lecz podanie to opiera się na napisie jednego tylko rękopismu, mieszczącego w sobie dzieło F’a De haeres., z listem Barnaby po łacinie (Ob. Ceillier, Hist. d. aut. t. 7 (ed. 2 t. 5). Żywot św. F’a opisał jego następca na bpstwie w Brescia św. Gaudencjusz (ap. Bolland. Acta SS. Jul. t. IV p. 387), i we wspomnianych wydaniach dzieła F’szowego przez Fabrycjusza i Galearda. Cf. Cuperi, Comment, ap. Bolland. l. c. X. W. K.
