Encyklopedja Kościelna/Filip frygijczyk
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
3. Filip frygijczyk, faworyt króla syryjskiego Antjocha Epifanesa, przez niego ustanowiony namiestnikiem w Jerozolimie r. 170 v. 169 pd Chr. Był to człowiek okrutny (II Mach. 9, 29. 5, 22. 6, 11. 8, 8..). Prawdopodobnie musiał opuścić Judeę po porażce, przez Gorgjasza i Lyzjasza (ob.) poniesionej. Antjoch, umierając, ustanowił go rejentem Syrji i opiekunem swego syna (I Mach. 6, 14). Lyzjasz tymczasem dla siebie zagarnął władzę, imieniem syna Antjochowego (I Mach. 6, 17. II Mach. 10, 11. Cf. Patritii, De cons. utr. l. M. s. 217 i 266), korzystając z nieobecności F’a (był on podówczas w Persji przy Antjochu). F., przeprowadzając ciało Antjocha do Syrji, gdy się dowiedział, że młody Antjoch Eupator powierzył rządy Lyzjaszowi, z obawy o swe życie uciekł do Egiptu (II Mach. 9, 29), zapewne żeby sobie zjednać pomoc przeciw Lyzjaszowi; lecz zawiedziony w swej nadziei, wrócił do Persji i Medji, do przychylnych sobie legjonów, zostawionych tam jeszcze przez Antjocha Epifanesa (I Mach. 6, 56). Z tém wojskiem, gdy Lyzjasz był zajęty wojną w Judei, F. wpadł do Syrji i zajął Antjochję (II Mach. 13, 23. Cf. Patritii, op. c. s. 233, 287). Lyzjasz czémprędzej pojednał się z żydami (II Mach. l. c.), wrócił do Syrji, Antjochję zdobył (1 Mach. 6, 63) a Filipa skazał na śmierć (Jos. Flav. Ant. XII 9, 7). X. W. K.
