Encyklopedyja powszechna (1859)/Ahaswerus albo Asswerus
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Ahaswerus albo Asswerus |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ahaswerus albo Asswerus, jest to, podług nowo odkrytych napisów ćwiekopismem i hieroglifami, toż samo imię co w staro-perskim języku Ksz-wersze, a w greckim Xerxes. Lecz nie oznacza tego mianowicie króla, którego Grecy Xerxesem nazywali; jest raczej tytułem królów perskich, podobnie jak Farao egipskich, jak Abgar armeńskich. Znaczy zapewne leo-rex lew-król, i w Starym Testamencie dawane jest kilku monarchom. 1) Ahaswerus, Asswerus, u Daniela (9, 1), jest ojcem Daryjusza Meda, zapewne ten sam, którego Grecy zwykle nazywają Astyjagesem, i opisują jako króla gwałtownego i okrutnego. 2) W księgach Ezdraszowych (4, 6) następca Cyrusa nazywa się Ahaswerus: jest to, bez-wątpienia, Kambizes, który panował lat 7 i miesięcy 5, i przedstawiany jest jako pan okrutny, lekkomyślny i prawie szalony. Do niego, po śmierci Cyrusa, Samarytanie zanosili skargę na Żydów, podając w podejrzenie odbudowywanie świątyni, aby przeszkodzić dalszym robotom. Ezdrasz nie mówi, jaki był skutek tej skargi. 3) Co się tycze Ahaswerusa, który podług Biblii, panował od Indyj aż do Etyopii, nad stem dwiemadziesty i siedmią krain, a o którym piszą księgi Esther, exegeci wykładają go przez wszystkie imiona królów medańskich i perskich, zacząwszy od Astyjagesa do Artaxerxesa Długorękiego. Większa część nowożytnych, od Skaligera i Justa, upatrują w tym Ahaswerusie Xerxesa, któremu wizerunek skreślony w księgach Ester bardzo przypada, bo w istocie Xerxes był okrutnym, samowolnym, kapryśnym królem; chociaż, z drugiej strony, niektóre okoliczności wskazywać zdają się, że wypadek opisywany w księgach Ester zdarzył się podczas niewoli Izraelitów. — Imię Ahaswerus miał nosić Żyd wieczny tułacz (ob.).— Pod tytułem Ahasverus wydał Edgar Quinet (r. 1833), osobliwszego rodzaju dzieło, które, jak sam wyraża się, jest „historyją świata, Boga w świecie, tudzież powątpiewania o świecie.“ L. R.
