Encyklopedyja powszechna (1859)/Aleusskie solne jeziora

<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Encyklopedyja powszechna
Tom Tom I
Rozdział Aleusskie solne jeziora
Wydawca S. Orgelbrand
Data wyd. 1859
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Aleusskie solne jeziora, znajdują się w gubernii Tomskiej, częścią w okręgu Koływańskim, częścią w Barnaulskim, na północ jezior solnych Borowych, w północno-wschodniej części stepu Irtyskiego. Z jezior tych, jako i z Borowych solnych, dobywa się dostateczna ilość soli na potrzeby całej gubernii Tomskiej. Znaczniejsze z jezior Aleusskich są: Wiszniowe, Długie czyli tomowe, Burlińskie, Gornostalewo, Wszywe, Pietuchowo, Zaworujskie i Jarowskie. Sól dobywa się tylko z trzech pierwszych. Brzegi jezior Aleusskich niezbyt wyniosłe, spadziste, mają grunt gliniasty. Osiadanie soli zaczyna się od miesiąca Maja; a dobywanie jej od miesiąca Czerwca. Stosownie do ilości oznaczonej przez ministeryjum skarbu, od 1835 do 1840 r. dobyto soli z jezior Aleusskich 590,000 pudów.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: anonimowy.