Encyklopedyja powszechna (1859)/Alexyjanie
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alexyjanie |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alexyjanie albo Cellici (Fratres Cellites), znani także pod nazwą Lollhardów, zawiązali stowarzyszenie swoje w Antwerpii r. 1300, celem pielęgnowania chorych i grzebania umarłych, to jest zbierania składek na groby (cella), zkąd i nazwa Cellici. Alexyjanami nazwano stowarzyszenie powyższe od patrona świętego Alexego; Lollhardami zaś, od lollen, lullen, co znaczy w języku ludowym niderlandzkim nucić, pocichu śpiewać. Lollhardzi albowiem, grzebiąc umarłych śpiewali pieśni pobożne. Stowarzyszenie Alexyjanów, składało się z samych laików, kobiet i mężczyzn; a lubo nosili ubiór zakonny, to jest długą suknię czarną, nie trzymali się jednak żadnej reguły zakonnej. Duchowieństwo nie było im przychylne, co stwierdza sprawozdanie umieszczone o nich przez Jana Gorsemiusa kanonika w Liege, w dziele: Gesta pontificum Leodiens. l c. 31 Papini. Grzegorz XI, bullą z r. 1377 i Bonifacy IX zalecili lollhardów opiece duchowieństwa, zakazując wszelkich prześladowań, (ob. Beghardzi). L. O.
