Encyklopedyja powszechna (1859)/Alimenta (w prawnictwie)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alimenta (w prawnictwie) |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alimenta, W znaczeniu prawném znaczą środki, a więc głównie pieniądze do utrzymania konieczne, których z obowiązku jedna osoba udzielać musi drugiej, prawo do takiego utrzymania mającej. Alimenta takie dzielą się na naturalne, do utrzymania życia niezbędne i cywilne, zastosowane do stanu osób, tak udzielających też alimenta, jako też pobierających je. Obowiązek alimentacyi ustaje: 1) przez śmierć uprawnionego: 2) przez polepszenie jego losu, skutkiem którego alimentów już nie potrzebuje; 3) przez zubożenie alimentującego, jeśli w razie spełnienia obowiązku sam już nie byłby w stanie się utrzymać. Alimenta są głównie czworakie: 1) wyznaczone dla dzieci; 2) dla małżonków; 3) dla rodziców; 4) dla aresztantów. Dzieci z prawego łoża utrzymuje ojciec, zaś w razie separacyi małżeństwa, strona majętniejsza; dzieci z nieprawego łoża, u nas, obowiązaną jest alimentować matka, w Prussach wyłącznie ojciec, do wynalezienia którego dostateczną jest tamże przysięga matki i śledztwo przekonywające, że pomiędzy stronami istniały jakiekolwiek stosunki. Do utrzymania żony, stosownie do wspólnego małżonków położenia towarzyskiego, obowiązany jest mąż, chociażby nawet posagu żadnego mu nie wniosła; jeżeli zaś mąż potrzebuje wsparcia, a żona jest zamożną, wówczas ona jemu płacić musi alimenta. Wyrok separacyjny obejmować powinien oznaczenie ich wysokości. Do podobnych alimentów mają również prawo w podeszłym wieku i ubodzy rodzice, jeżeli dzieci ich w lepszym są bycie, lub przynajmniej w stanie zapracowania na siebie. Do alimentów mają także prawo osadzeni w więzieniu za długi; płaci je miesięcznie z góry wierzyciel, na żądanie którego dłużnik został uwięziony (u nas dziennie zł. 1), a w razie uchybienia jednodniowego już tém samém więzień z aresztu zostaje uwolniony.
