Encyklopedyja powszechna (1859)/Alkekingi

[[Kategoria:]]

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedyja powszechna
Tom Tom I
Rozdział Alkekingi
Wydawca S. Orgelbrand
Data wyd. 1859
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Alkekingi, rodzaj roślin do rodziny psiankowatych (Solaneae) należący, utworzony przez Tourneforta, lecz później od Linneusza w rodzaju Physalis pomieszczony, i dziś powszechniej pod tém nazwiskiem, to jest: Physalis Alkekingi znany. Cechy rodzajowe są: kielich do połowy na 5 działek rozcięty, trwały, po okwitnieniu rozrastający się; korona kółkowa 5 działkowa; pręcików 5, od korony krótszych; guzik owocowy okrągły, na nim szyjka tak długa jak pręciki, blizna tępa; owoc jest okrągłą jagodą dwukomurkową, w kielichu wydętym, zwykle kolorowym i pięciokątnym zamkniętą; nasiona liczne, spłaszczone, nerkowate. W rodzaju tym mieści się do 50 gatunków, powiększej części w krajach gorących starego i nowego lądu rosnących. Wiele gatunków rośnie nad brzegami Śródziemnego morza, inne w Indyjach Wschodnich, w Antyllach, Mexyku i Peru. — Physalis Alkekingi L., jest gatunek zielny, po ziemi się rozpościerający, na stopę wysoki. Kwiaty ma białe lub blado żółtawe, pojedynczo z pomiędzy liści wyrastające. Kielich, w czasie dojrzałości owocu nadęty, zawiera jagodę czerwoną, z pozoru do małej wisienki podobną. Rośnie w południowej Europie, jagody przedtem były używane w medycynie. J. P.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie .