Encyklopedyja powszechna (1859)/Allanit

<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Encyklopedyja powszechna
Tom Tom I
Rozdział Allanit
Wydawca S. Orgelbrand
Data wyd. 1859
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Allanit (Thomson), wedle rozbiorów Scherera jest to: 3 (SiO3. 3RO) + 2 (SiO3, R2O3), gdzie RO. oznacza tlenek żelaza, ceru, lantanu i wapna. Zwany on bywa jeszcze Cerynem, Ortytem, Uralortytem. Rzadko w wykończonych kryształach, zwykle w ziarnistych massach blaszkowatego lub promienistego złożenia, odłam muszlowy, barwa czarna, nieprzezroczysty, z połyskiem szklistym, tłustym. Pod dmuchawką pieni się i topi w brunatne lub czarne szkło, w kwasach rozpuszcza. Znajduje się w granicie i gnejssie w okolicach Stockholmu i Bestnäd w Szwecyi, w Grenlandyi, w Norwegii, Stanach Zjednoczonych i na Uralu.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: anonimowy.