Encyklopedyja powszechna (1859)/Alogijanie

<<< Dane tekstu >>>
Autor Leon Rogalski
Tytuł Encyklopedyja powszechna
Tom Tom I
Rozdział Alogijanie
Wydawca S. Orgelbrand
Data wyd. 1859
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Alogijanie, heretycy, w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Do nich zwykle stosują wzmianki ś. Ireneusza (Adv. Haeres. III, 11, 9), i ś. Dyjonizyjusza Wielkiego, biskupa alexandryjskiego (Euzeb., Hist. Eccl. VII, 25). Imię ich atoli po raz pierwszy występuje u ś. Epifanijusza (Haerec., 51), który mówi o nich obszernie, ale niedosyć dokładnie. Według zdania powszechnego, Alogijanie byli: 1) nieprzyjaciółmi bóstwa Jezusa Chrystusa, to jest Słowa, po grecku logos; 2) przeciwnikami pism ś. Jana ewangelisty; 3) nieprzyjaciółmi Montanistów. Toczył się o Alogijanów spór między dwoma teologami niemieckimi spółczesnymi Döllngerem i Hefele. Ostatni popierał trzy powyższe określenia sekty. Döllinger zaś utrzymywał przeciwnie, że Alogijanie byli gałęzią Montanistów. — W Hollandyi Alogijanami nazywano Socynijanów, którzy zaprzeczali bóstwa Chrystusa, to jest Słowa przedwiecznego. L. R.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Leon Rogalski.