Encyklopedyja powszechna (1859)/Aloidy
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Aloidy |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Aloidy, tak zwali się ze swego ojczyma, Aloeusa, dwaj synowie Neptuna i Ifimedii, Otus i Efijaltes, olbrzymi nadzwyczajnej wielkości i siły, którzy w młodzieńczym jeszcze wieku dobywali się do nieba, zkąd przez Apollina pospychani i strzałami pozabijani zostali. Za karę przywiązano ich w Tartarze do słupa, gdzie sępy żarły im wnętrzności, a sowa ustawicznie wrzeszczała po nad ich głowami. Wedle innych, za zdradą Dyjany pozabijali się sami na wyspie Naxos.
