Encyklopedyja powszechna (1859)/Altaroche
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Altaroche |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Altaroche (Maryja-Michał), literat, prawnik i deputowany francuzki, urodzony roku 1811 w Isoire (departament Puy-de-Dóme), syn adwokata, przeznaczony był do zawodu sądowego, lecz przybywszy do Paryża po rewolucyi lipcowej, porzucił prawo i z zapałem występować zaczął w dziennikach republikańskich. Z kolei był współpracownikiem różnej nazwy pism peryjodycznych tego stronnictwa. W r. 1834 był jednym z założycieli satyrycznego dziennika Cha-rivari, a następnie po śmierci Ludwika Desnoyers, wyłącznym jego kierownikiem aż do roku 1848. W tym czasie wydał kilka dzieł treści politycznej, jak: Chansons (1835—36 2 tomy), Contes démocratiques (1837 r.), La réforme et la révolution, (1841 r.), wreszcie studyja nad Alexandrem VI i Ludwikiem XV. Wspólnie z panem Laurencin napisał śliczny wodewil p. t.: Lestocq (1836 r.), a z panem Moléri komedyję p. t.: Le corrégidor de Pampelune (1843 roku). W roku 1848 wysłany do deputacyi Puy-de-Dóme, jako komissarz rządowy, Altareche odznaczył się wielkiem umiarkowaniem. Wybrany prawie jednogłośnie deputowanym do konstytuanty, w kwestyjach, gdzie szło o zasady, łączył się się zawsze z wnioskami lewej strony, głosował także przeciwko dwóm izbom, przeciw głosowaniu po gminach, lecz za dozwoleniem zastępstwa w służbie wojskowej, za zniesieniem klubów i t. p. Oświadczenie się za propozycyją Rateau Lanjuinais położyło kres jego zawodowi parlamentarnemu, gdyż w roku 1849 nie został powtórnie wybranym. Porzuciwszy politykę, Altaroche zajmował się administracyją teatrów i rozwinął na tém polu wielką działalność. Od r. 1850 do 1852 był dyrektorem Odeonu, następnie połączył się z Ludwikiem Huart, celem dawania przedstawień rodzajowych, zwanych: Folies Nouvelles, które pewnej części publiki do smaku przypadają.
