Encyklopedyja powszechna (1859)/Amazys II
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Amazys II |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Amazys II, król Egiptu, panował od r. 569 do 526 przed nar. Chryst.; pochodził z rodu nizkiego, lecz był jednym z najdzielniejszych władców starożytnych. Pod królem Aprijesem piastując godność dowódzcy armii, wysłany został na uśmierzenie rozruchu, wybuchłego pomiędzy obcemi przychodniami, od czasów Psammetyka coraz liczniej przybywającemi do kraju; sam jednak zdradą stanął na czele powstańców, i przy ich pomocy, wsparty oraz wpływami kasty kapłańskiej, po długiej walce pokonał cudzoziemskich na żołdzie królewskim najemników, za co po zamordowaniu Aprijesa przez własne żołdactwo wyniesionym został na tron. Zaledwie doszedłszy do władzy, zawarł przymierze z Grekami w Cyrenie, sam ożenił się z Greczynką, i greckim żołnierzem powiększył swoje wojsko; jednocześnie zaś umiał zyskać sobie przychylność ludu, zakładał liczne świątynie i surowemi prawami wspierał rolnictwo i przemysł: pod karą śmierci np. każdy zmuszony był wykazać, jakiego rodzaju pracą zarabia na swoje utrzymanie. Zdobyciem na Fenicyjanach wyspy Cypru, rozszerzył handel egipski na morza Śródziemnym. Pod 46 letniém jego panowaniem, Egipt zakwitł i najświetniejszego dostąpił rozwoju; nauki i sztuki podniosły się do nieznanej przedtém wysokości; wraz z jego śmiercią skończył się cały blask historyi egipskiej. Amazys właśnie umierał, kiedy otrzymał wiadomość, że ogromne wojska Persów pod Kambizesem i Polikratesem z Samos zbliżają się w celu podbicia Egiptu, a zaledwie Psammenit wstąpił na tron ojcowski, gdy rozpoczęła się walka, która położyła koniec niezależności Egipcyjan.