Encyklopedyja powszechna (1859)/Ambiorix
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Ambiorix |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ambiorix, książę Eburonów, mieszkających za czasów rzymskich w północno-zachodniej Gailii. W roku 55 przed nar. Chr. Cezar postanowił wysłać na zimowe leże legiję Sabinusa do kraju Eburonów. W czternaście dni po przybyciu Rzymian, wybuchło tak straszne powstanie za powodem Ambiorixa, źe prawie wszyscy Rzymianie wyginęli. Ambiorix pośpieszył natychmiast do sąsiednich a przyjaznych mu pokoleń gallijskich, pobudził ich do powstania i tak zręcznie otoczył legiją Kwintusa Cycerona, że byłby ją zniósł do szczętu, gdyby nie zdrada pewnego Galla, który się przedarł do obozu Cezara i zawiadomił tego ostatniego o grożącém niebezpieczeństwie. Cezar pośpieszył na odsiecz Kwintusowi i pobił Gallów. W następnych latach Ambiorix bezustannie wojował z Rzymianami, a chociaż Cezar zwyciężył wszystkie pokolenia Gallów, Ambiorixa jednakże nigdy pokonać nie zdołał, całą przeto zemstę wywarł na kraju Eburonów, burząc i paląc siedliska tego plemienia. Ostatnie losy Ambiorixa mało są znane; według niektórych dziejopisarzów miał on zakończyć życie za Renem u Germanów, gdzie w końcu swego bohaterskiego zawodu bezpieczne znalazł schronienie.
