Encyklopedyja powszechna (1859)/Ambona

<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Encyklopedyja powszechna
Tom Tom I
Rozdział Ambona
Wydawca S. Orgelbrand
Data wyd. 1859
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Ambona, miejsce wywyższone, zwykle w środku nawy kościoła, czyli kazalnica, na której miewane są kazania i czytane zapowiedzi, wezwania do modlitw za umarłych, niekiedy ogół obchodzące rozporządzenia rządowe. Dawniej czytano na ambonie Pismo Święte, Ewangelije, Epistoły, te ostatnie, oraz Ewangelije kantorowie także śpiewali na ambonie, a graduał na jej wschodach. Bywały niegdyś na ambonie trzy pulpity, jeden dla Ewangelij, drugi dla epistoł, trzeci dla proroctw. Prowadziły tu wschody z obu stron, dziś pospolicie z jednej. Biskupi z tronu swego zwykli przemawiać do wiernych, lecz chcąc być lepiej słyszanymi wchodzą niekiedy na ambonę. Wyrażenie: „prawi jak z ambony,“ używa się o tym kto mówi płynnie i gładko.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: anonimowy.