Encyklopedyja powszechna (1859)/Ambroski (Maciej)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Franciszek Maksymilian Sobieszczański
Tytuł Encyklopedyja powszechna
Tom Tom I
Rozdział Ambroski (Maciej)
Wydawca S. Orgelbrand
Data wyd. 1859
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Ambroski (Maciej), po łacinie pisał się Ambroscius, urodzony w Ostrogu w r. 1600 z rodziców kotolickich, pierwsze początki nauk brał w Gimnazyjum w Bytomiu, gdzie w r. 1622 czytał rozprawę: O pokorze Chrystusa Pana, a potem w Toruniu. Zostawszy na synodzie w Lesznie dnia 2 Maja 1632 r. ministrem braci czeskich, sprawował obowiązki duchowne przy zborach w Żychlinie i w Parcicach. Umarł na suchoty w 46 roku życia, dnia 14 Sierpnia 1646 roku. Był to mąż uczony, a w językach: hebrajskim, greckim i łacińskim tyle biegły, iż mógł wiersze w nich pisać. Prócz teologicznych dzieł, które wydał jako gorliwy reformowanego kościoła członek, w literackich pracach niepoślednią cześć zyskał z biegłości w uczonych językach i z piękności rymotwórstwa; w hebrajskim języku jak był uczonym, dowodzi jego dzieło pod tytułem: Psalmi XV Analysis exegetica didactica, adjuncta parafrasis poetica tum graeca tum latina Poethaniae, 1625 in 4-to. Niemniej pięknie napisanem jest jego Trenodia Cupressus exequialis. Na śmierć Symeona Graciana syna Marcina superintendenta zborów wielkopolskich, Toruń, 1625. Wiersze jego greckie umieszczone są w różnych panegirykach, jako to: Ternio votorum Belhaniae, 1621 in 4-to i w innych pracach Ascheborna. F. M. S.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Franciszek Maksymilian Sobieszczański.