Encyklopedyja powszechna (1859)/Ammann (Jan Konrad)

<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Encyklopedyja powszechna
Tom Tom I
Rozdział Ammann (Jan Konrad)
Wydawca S. Orgelbrand
Data wyd. 1859
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Ammann (Jan Konrad). Lekarz urodzony 1669 r. w Szafliuzie, w Szwajcaryi; uczył się sztuki lekarskiej w Bazylei i otrzymawszy tamże 1687 r. stopień doktora, udał się do Hollandyi; przez długi czas zamieszkiwał w Amsterdamie, nakoniec osiadł w Warmund około Lejdy, gdzie 1724 r. życie zakończył. Wsławił się mianowicie uczeniem mowy głuchoniemych z urodzenia, chcąc zaś metodę swoją dla wszystkich uczynić przystępną, wyłożył ją w dziele: Surdus loquens, Amsterdam 1692 i 1700 r.; tudzież w zupełniejszym wydaniu pod tytułem: Dissertatio de loquela, Amsterdam 1702, Lejda 1727 i 1740 roku, które wyszło w niemieckim przekładzie 1747 r. Z prac Ammanna korzystali późniejsi pisarze o sposobie uczenia głuchoniemych a mianowicie Heinicke. Staraniem Ammanna wyszło dobre wydanie dzieł Caelius’a Aurelijana w Amsterdamie 1709 r., opatrzone przypisami Almeloveen’a.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: anonimowy.